De aandacht van Khalid bij straatrestaurants Hotspot Hutspot 

Khalid Ben Souni heeft veel meegemaakt. Te veel. Hij kent ‘de straat’ te goed. Nu is hij een van de vaste vrijwilligers van de Rotterdamse straatrestaurants Hotspot Hutspot. Zowel de straatrestaurants als hij persoonlijk zijn genomineerd voor de Meer dan handen vrijwilligersprijzen 2016.

Mooie praatjes, daar houdt Khalid Ben Souni niet van. Over zichzelf praten nog minder. Pas wanneer hij het over de mensen van Hotspot Hutspot heeft, ontdooit hij. Daar wil hij over praten. Over het belang van Hutspot. Over de vrijwilligers, stuk voor stuk met een eigen verhaal. Over de klanten.

Lees het originele artikel hier online >>

GRATIS MAALTIJD

Hij vertelt over de moeder met dochter die naar Hutspot Hotspot komen voor een gratis maaltijd. Doorgestuurd door de voedselbank. Hij weet hoe hoog de drempel is om binnen te stappen. De armoede wordt liever verstopt achter de voordeur. ‘Je ziet niets aan ze. Gewoon een moeder en dochter, maar ze hebben echt geen cent te makken. De moeder lacht altijd. Maar ik zie de pijn door haar lach heen. Ik voel het. Het leven heeft haar kapot gemaakt. Geld zal niet het enige probleem zijn.’

Op een zelfde avond kan naast hem in de keuken een jongen staan die aan het afkicken is. Doorgestuurd door een welzijnsorganisatie probeert hij in de keuken van Hutspot – al groenten snijdend – zijn leven op te pakken. ‘Ik zie hoe moeilijk ze het hebben. De een kan niet stoppen met trillen, de ander heeft jeuk. Wanneer het te erg wordt, neem ik ze even mee naar buiten.’ Ziet hij langzaam de verbetering? Hij glimlacht. ‘Ik ga hier geen mooi verhaaltjes ophangen. Soms gaat het goed, soms vallen ze terug en zien we ze niet meer.’

GEEN ZIELIGE VERHAALTJES

‘BIJ HOTSPOT HUTSPOT WORDT NIET TE LANG STIL GESTAAN BIJ FOUTEN UIT HET VERLEDEN. DE GROENTEN MOETEN GESNEDEN WORDEN’

De jongens hoeven Khalid Ben Souni niet veel uit te legen. Hij kent het leven op straat. Hij groeide er zelf op, viel voor de verleiding van ‘het snelle geld’, was drugskoerier, dealde. Zat een tijd ‘binnen’ zoals hij de tijd in de bak noemt. Zijn houding verandert. Zijn glimlach verdwijnt. ‘Laat ik zeggen dat er veel is gebeurd. Heel veel. Ik wist altijd al dat ik fout bezig was. Maar ik kon niet vooruit denken. Ik geloofde niet dat het rechte pad voor mij was weggelegd.’

Hij verandert snel weer van onderwerp. Terug naar de mensen van Hotspot. Het zijn namelijk niet alleen jongeren die in de keuken staan. Hij vertelt het verhaal van een oudere vrijwilliger. Goede baan, mooi koophuis. Na zijn scheiding raakte hij aan de drank, verloor zijn baan en de schulden stapelden zich op. ‘Hij was er echt beroerd aan toe toen hij hier begon. Nu zit hij in de schuldhulpverlening en moet hij rondkomen van 150 euro per maand. Zijn hond kost nog meer dan dat. Maar het gaat steeds beter met hem.’ Khalid bedoelt maar. Iedereen kan in de goot belanden.

Maar, klinkt het bijna streng, bij Hutspot wordt niet te lang stil gestaan bij fouten uit het verleden. ‘We zitten hier niet de hele tijd zielige verhaaltjes op te hangen. Er moet gewerkt worden. Groenten worden gesneden.’ Hij weet dat het ‘dankjewel’ van een klant meer goed doet dan een gesprek over vroeger.

hotspot hutspot

KINDEREN ZONDER WINTERJAS

Nu zit hij op zijn praatstoel. Hij ziet het dagelijks fout gaan in de Rotterdamse wijken. Er lopen nu nog meer veel Khalids op straat dan in zijn tijd. De straat is bovendien harder geworden. De drugs is overal. Hij heeft het over Crooswijk waar de armoede groter is dan elders in Nederland, waar de buurthuizen zijn wegbezuinigd. ‘Ik zie ze, hè. De kinderen zonder winterjas. De kinderen die niet mee mogen met schoolreis omdat er geen geld is. Onvoorstelbaar, wie dat ooit heeft bedacht! Weet je wat dat doet met een kind? Wanneer hij en nog twee andere uit de klas niet mee kan? Zo’n kind maak je kapot.’ Rolmodellen ontbreken. ‘Mensen denken altijd dat deze kinderen een keus hebben, maar zo eenvoudig is het echt niet. Thuis krijgen ze klappen, worden ze weggestuurd. Aandacht, daar draait het om. Zo simpel is het. Oprechte aandacht.’

PRAATJE

Om al die redenen is hij op zijn plaats bij Hotspot Hutspot. Op drie locaties in Rotterdam worden door jong en oud, met of zonder rugzak, driegangenmenu’s voor acht euro geserveerd. Khalid is inmiddels een van de drijvende krachten. Verantwoordelijk voor de logistiek, met de bus rijdt hij heel Rotterdam door en helpt hij in de bediening, begeleidt jongeren. Vaak meer dan 50 uur per week. ‘Iedereen die hier komt vragen we wat hij of zij wil worden. Chauffeur? Dan mag hij met mij mee in de bus. Kok? Dan draait hij mee naast de kok. We hebben hier een paar jongens die nu heel serieus de koksopleiding volgen.’

Wat hij de jongeren als eerste vertelt? ‘Wees vriendelijk. Open. Maak een praatje.’ Zelf durft Khalid ook steeds groter te dromen. Hij werkt nu twee dagen per week als klassenassistent in het LMC Praktijkonderwijs. Een brede lach. ‘Ik vind het geweldig.’

 

Over de vrijwilligersprijzen
De Rotterdamse straatrestaurants Hotspot Hutspot zijn genomineerd voor de Meer dan handen vrijwilligersprijzen 2016. De drie restaurants waar vrijwilligers ‘met rugzak’ en jongeren samen koken voor buurtbewoners, zijn genomineerd in de categorie ‘Lokaal’. Hutspot-vrijwilliger Khalid Ben Souni is genomineerd voor de Passieprijs. De winnaars worden op 7 december bekend gemaakt.