“Als wij weer geld hebben, gaan wij ook zo’n uitgesteld ding kopen hoor mam”

Linda(45)

Het wijkteam heeft gebeld. Er woont een mevrouw bij jullie om de hoek die momenteel geen stuiver meer heeft, maar ook geen boterham, dus ook niet voor haar twee pubers. “Kunnen jullie haar misschien ergens mee helpen?” Ook op deze vrijdag lukt het ons gemakkelijk om: “waarschijnlijk wel” te zeggen.

Dezelfde middag stapt Linda bij ons binnen. Het is meteen tijd voor een bakkie koffie. Er komt een golf van letters uit haar mond, die woorden en zinnen vormen en ze lijkt eindelijk haar verhaal een keer kwijt te kunnen. Het gaat over zorgen over haar kinderen, over een omzwerving door provincies, over huisuitzettingen, bewindvoering en toezicht. Ze vertelt dat ze nu op een driekamer woning woont en zelf op de bank slaapt, zodat haar kinderen een eigen kamer hebben.

Het is bewolkt in Rotterdam.

Het kost ons uiteindelijk alleen een pak wc-papier van ons eigen geld, maar verder kunnen we Linda met twee tassen brood, vlees en groente op pad sturen wat voor hotspot hutspot reststromen zijn. Vlees en brood was ingevroren op de uiterste verkoopdatum en groente was niet mooi genoeg voor de commerciële handel. Prima producten, die toch nog een nieuwe kans krijgen.

Dezelfde avond schuift Linda met haar dochter bij ons aan voor een uitgesteld diner. Linda zegt even later dat haar dochter het eigenlijk niet durft te eten, omdat ze er geen geld voor hebben. We leggen trots uit, dat er gisteren nog gasten waren die voor ze betaald hebben door een uitgesteld diner te doneren. “Als wij weer geld hebben, gaan wij ook zo’n uitgesteld ding kopen hoor mam”.

In de weken erna komt Linda geregeld op de koffie en er schuift altijd wel een hotspotter bij haar aan om een praatje te maken. Haar verhalen gaan steeds minder over het verleden en al veel vaker over de toekomst. Ze wil de opleiding “ervaringsdeskundige” gaan doen en hoopt dat de financiering rondkomt. Op een gegeven moment staat ze van haar koffie op en begint ze, als de laatste gasten uit het restaurant weg zijn, tafels af te ruimen. Een week later staat ze met een koksbuis aan bij ons in de keuken en laat trots weten: ”Ik ben helemaal in mijn apropos”.

Vandaag scheen de zon in Rotterdam.