50 finse stadsmakers op bezoek

“Hotspot Hutspot is een ander initiatief waar vrijwilligers een kernelement vormen. Kinderen werken hier in de keuken en leren over eten en koken. Niet omdat ze moeten, maar omdat ze willen. Ze halen er voldoening uit, vinden het leuk en krijgen er ook nog een gezonde maaltijd voor terug. Zo creëert bedenker Bob Richters een prachtige en veilige plek voor kinderen uit de buurt om samen te komen en te groeien.”

lees het hele artikel hier

telegraaf: Culinaire smeltkroes voor mensen in nood

Hotspot Hutspot helpt de armste wijken van Nederland

Eten verbindt en verbroedert, vindt kunstenaar en docent Bob Richters. Daarom richtte hij in de moeilijkste wijken van Rotterdam Hotspot Hutspot op; een plek waar alle buurtbewoners welkom zijn en voor weinig geld lekker kunnen eten. Daarnaast wordt er ook aan mensen met ’een rugzak’ een nieuwe kans geboden en worden kinderen van de straat gehouden.

’Er moet wel een broodstengeltje bij de soep”, zegt Bob Richters. „Zonder vind ik het niks. Ik denk dat we dat nu moeten afspreken: bij soep, altijd brood. En weet iemand wat te doen met die pallet frambozen? De gang staat er vol mee.”

„We kunnen er cheesecake van maken”, suggereert iemand. „Je haalt zo zestien porties uit een taart. Moeten we het wel met een draad snijden, dan ziet het er mooier uit. Of we maken een crumble. Hebben we nog volkorenbiscuitjes?”

De groep mensen die aan de tafel zit bij Hotspot Hutspot op maandagmiddag zou zomaar het team kunnen zijn dat een eetcafé leidt en alvast het menu voor de komende week doorspreekt. In feite zijn ze dat ook: een gedreven keukenbrigade die het liefst de sterren van de hemel kookt. Maar dan wel een brigade met een verleden.

Zoals de 19-jarige Milan. „Ik heb er een zootje van gemaakt”, zegt hij. „Drugs. Ik heb alles gebruikt wat er te gebruiken was. Daardoor heb ik mijn middelbare school niet afgemaakt. En ik heb meer rottigheid uitgehaald. Zo kwam ik in de gevangenis terecht. Daar kreeg ik een brief van mijn broer die me enorm raakte. Ik heb ter plekke besloten clean te worden en mijn leven weer op te pakken.”

Afgekickt

„Vanuit de gevangenis ben ik naar een afkickkliniek gegaan. Nu ben ik van de drugs af en woon ik in een safehouse. Van de reclassering moest ik vrijwilligerswerk doen. Zo ben ik hier terecht gekomen. En nu weet ik waar mijn toekomst ligt. Ik ga eerst de havo afmaken en daarna naar de hogere hotelschool.”

Tot vandaag was Milan het jongste lid van de keukenbrigade van Hotspot, Hutspot, dat vier vestigingen heeft en met een driegangenmenu van 8 euro het gepresteerd heeft om volgens Iens het derde beste restaurant van Rotterdam te zijn. Maar vanochtend is ook Ricky (16) tot het team toegetreden.

Bob is naast de grote motor achter Hotspot ook docent op een VMBO. „Ik zag Rick zitten op het schoolplein, met een joint in zijn hand. En dat terwijl hij bij mij in de les echt talent voor koken leek te hebben.” Rick zelf: „Ik hing maar wat rond, had slechte vrienden. Maar Bob gelooft in mij. Eigenlijk ben ik hartstikke blij dat ik van de straat ben. En mijn moeder ook.”

Van huis uit is Bob beeldend kunstenaar, vertelt hij. „Voor de crisis had ik een kunstcateringbedrijf, maar hier heb ik echt mijn roeping gevonden. Volgens het CBS is Krootwijk de armste wijk van Nederland. Er was hier een boel rottigheid. Dat tij hebben we toch een beetje weten te keren.”

„We brengen alle culturen uit de wijk bij elkaar; we laten mensen die denken dat ze niks kunnen, zien dat ze wel kunnen stralen. Daklozen, ex-junks, mensen die boventallig zijn verklaard; hier werken ze allemaal samen. Iedereen kan leren een bouillon te trekken of een brood te bakken. In onze vier vestigingen werken in totaal 50 vrijwilligers van 20 verschillende nationaliteiten. Klein Rotterdam, noem ik dat. Ik heb een dakloze in de bediening gehad die met een gast in gesprek raakte die bij Flexibel Wonen werkte. Twee weken later had die jongen een dak boven zijn hoofd.”

Een vishandel komt een doos makrelen brengen. Kakelvers en in de aanbieding. „We krijgen ook veel groente en fruit dat over is op de markt en er net niet meer zo fris uitziet”, zegt Bob. „Verder hebben we onze eigen tuin en halen we geld op via crowdfunding (www.hotspothutspot.nl).”

„Deze maand worden we ook gesteund door Marley Spoon die ons voedselboxen en recepten levert. Zij nemen weer recepten van ons op in hun boxen, zodat we meer aandacht genereren. Want onder het motto ‘goed eten voor iedereen’ willen we ook graag mensen helpen die zelfs die 8 euro niet kunnen betalen. Dat doen we door ‘uitgestelde’ maaltijden te bieden. Iedereen kan geld doneren voor een maaltijd van een ander.”

Milan snijdt ondertussen gele tomaten voor een brunoise en Ruud, voormalig bouwvakker met een drugsverleden die nu een koksopleiding volgt, zet het brooddeeg in een op zijn kant gezette koelbox boven een kom kokend water. „Prima rijskast”, zegt hij terwijl hij de deur dicht doet.

Verkeerde pad

Het is bijna half vier. Dan zijn de scholen uit en komen de kinderen uit de buurt ook een handje helpen. Zo zijn ze van de straat. „Onze vrijwilligers doen het met liefde. Ze weten hoe snel je het verkeerde pad op kunt gaan. Hij grijnst. „En weet je wat het mooiste is? Het dementerende omaatje dat hier iedere avond gratis eet, hoeft op straat haar tasje niet meer zo krampachtig vast te houden. Het Marokkaanse jongetje dat achter haar loopt, is niet langer een potentiële tasjesdief, maar ’dat lieve ventje’ dat gisteren haar visje serveerde.”

Verder lezen “telegraaf: Culinaire smeltkroes voor mensen in nood”

De aandacht van Khalid bij straatrestaurants Hotspot Hutspot 

Khalid Ben Souni heeft veel meegemaakt. Te veel. Hij kent ‘de straat’ te goed. Nu is hij een van de vaste vrijwilligers van de Rotterdamse straatrestaurants Hotspot Hutspot. Zowel de straatrestaurants als hij persoonlijk zijn genomineerd voor de Meer dan handen vrijwilligersprijzen 2016.

Mooie praatjes, daar houdt Khalid Ben Souni niet van. Over zichzelf praten nog minder. Pas wanneer hij het over de mensen van Hotspot Hutspot heeft, ontdooit hij. Daar wil hij over praten. Over het belang van Hutspot. Over de vrijwilligers, stuk voor stuk met een eigen verhaal. Over de klanten.

Verder lezen “De aandacht van Khalid bij straatrestaurants Hotspot Hutspot “

telegraaf: Geen prakjes op het menu

SOCIALE ZAKEN Kansarmen zijn chefkoks bij Hotspot Hutspot

door Marina ter Woort

Ex-verslaafden, daklozen en kansarme jongeren werken in de keuken, leegstaande panden dienen als restaurant en braakliggende terreinen als moestuin.

In de restaurants van Hutspot Hotspot in de Rotterdamse wijken Lombardijen, Crooswijk en op Heijplaat kunnen bezoekers voor acht euro een driegangenmaaltijd nuttigen. Het menu wordt samengesteld op basis van kasoverschotten en aangevuld met biologische vis of vlees van de slager en producten uit de moestuin.

Het bedrijf is een initatief van kunst- en horecaondernemer Bob Richters. Hij dringt erop aan dat Hotspot een ‘echt restaurant’ is en ’geen gaarkeuken die prakjes serveert’. Hoe deze kwaliteit tot stand komt met kinderen, straatschoffies en ex-verslaafden in de keuken? ,,Ze worden aangestuurd door een locatiemanager en iedereen levert op zijn manier een bijdrage. Koken is niet moeilijk. Het maken van vers brood doe je een paar keer voor en dan kunnen ze het prima zelf.”

Het idee ontstond vier jaar geleden toen Richters, tevens oud-docent handvaardigheid op het LBO, de zorgelijke gezondheidstoestand van jongeren in Rotterdamse wijken als kans zag om ook sociale problemen te pakken. ,,Tieners komen nu na schooltijd bedienen en werken mee in de moestuin. Het houdt ze van de straat en leert ze hoe gezonde voeding tot stand komt.”

Iedereen komt bij Hotspot Hutspot over de vloer: daklozen, eenzame ouderen, en hippe bakfietsmoeders met een goedgevulde portemonnee. ,,Als je alleen ’zielige mensen’ bij elkaar in een restaurant zet, dan blijven het zielige mensen.”